کد مطلب:30410 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اعتقادات

در مورد هفت مرتبه آسمان توضيح دهيد، و چرا خداوند آسمان را هفت مرتبه ساخته است؟

قرآن مي فرمايد: هوالّذي خلق لكم ما في الارض جميعاً ثم استوي إلي السّماء فسوّاهنّ سبع سموات و هو بكلّ شيء عليم؛ او خدايي است كه همةآن چه را در زمين وجود دارد، براي شما آفريده، سپس به آسمان پرداخت و آن ها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چيز آگاه است.

در اين كه مقصود از آسمان هاي هفتگانه چيست، مفسران و دانشمندان اسلامي تفسيرهاي مختلفي كرده اند. آن چه صحيح تر به نظر مي رسد، اين است كه مقصود از هفت آسمان، هفت عالَم است. منتها از آيات قرآن استفاده مي شود كه تمام كرات و ثوابت و سيّاراتي را كه ما مي بينيم، همه جزء آسمان اوّل است، و شش عالَم ديگر وجود دارد كه از دسترس ديد ما و ابزارهاي علمي امروز بيرون است و مجموعاً هفت عالم را به عنوان هفت آسمان تشكيل مي دهند. شاهد اين سخن آن است كه قرآن مي گويد: ما آسمان پايين را با چراغ هاي ستارگان زينت داديم. در جاي ديگر مي فرمايد: ما آسمان پايين را با كواكب و ستارگان زينت بخشيديم.

از اين آيات به خوبي استفاده مي شود كه همة آن چه مي بينيم و جهان ستارگان را تشكيل مي دهد، جزء آسمان اوّل است و در ماوراي آن، شش آسمان ديگر وجود دارد كه در حال حاضر اطلاع دقيقي از جزئيات آن نداريم.

اين كه گفتيم شش آسمان ديگر امروز براي ما مجهول است، ممكن است علوم از روي آن در آينده پرده بردارد، به اين دليل است كه علوم ناقص بشر به هر نسبت كه پيش مي رود، از عجايب آفرينش، تازه هايي را به دست مي آورد.

آن چه رصد خانه هاي بزرگ كشف كرده اند، فاصله اي به اندازة هزار ميليون (يك ميليارد) سال نوري مي باشد، و خود معترفتند كه تازه اين آغاز جهان است، نه پايان آن. پس چه مانع دارد كه در آينده با پيشرفت علم هيئت، آسمان ها و كهكشان ها و عوالم ديگري كشف گردد؟!

علم هيئت در زمان حاضر با ابزار ها و تلسكوپ هاي جديد، معترف است كه ابزارهاي كنوني به مرحله اي رسيده كه بعد از آن را در نمي يابد و آن عالَمي ديگر غير از آسمان است.

بهتر است كه اين سخن را از زبان پژوهشگران يكي از رصدخانه هاي بزرگ جهان بشنويم.

دانشمندي از رصد خانه پالومار عظمت جهان بالا را چنين توصيف مي كند:

تا وقتي كه دوربين رصد خانه پالومار را نساخته بودند، وسعت دنيايي كه به نظر ما مي رسد، بيش از پانصد سال نوري نبود، ولي اين دوربين و سعت دنياي ما را به هزار ميليون سال نوري رساند، و در نتيجه ميليون ها كهكشان جديد كشف شد كه بعضي از آن ها هزار ميليون سال نوري با ما فاصله دارند، ولي بعد از فاصله هزار ميليون سال نوري، فضايي عظيم، مهيب و تاريك به چشم مي خورد كه هيچ چيز در آن ديده نمي شود، يعني روشنايي از آن جا عبور نمي كند تا صفحه عكاسي دوربين رصد خانه را متأثر كند، ولي بدون ترديد در آن فضاي مهيب و تاريك صدها ميليون كهكشان وجود دارد كه دنيايي كه در سمت ما است، با جاذبة آن كهكشان نگهداري ميشود. تمام اين دنياي عظيمي كه به نظر مي رسيد و داراي صدها هزار ميليون كهكشان است، جز دره اي كوچك و بي مقدار از يك دنياي عظيم تر نيست و هنوز اطمينان نداريم كه در فراسوي آن دنياي دوم دنياي ديگري نباشد.

اما اين كه چرا خداوند هفت آسمان آفريد، پاسخش را ذيل آيه داده و آن اين كه: خداوند آگاه از همه چيز است و او است كه مي داند چند آسمان لازم است و بيش از آن يا امكان ندارد يا ضرورت ندارد و كمتر از آن هم خللي در خلقت آسمان و زمين ايجاد مي كند.